Eklembacaklınotlar… Karanlık ağlar

Tomás Saraceno (Arjantin)

Galata Özel Rum İlköğretim Okulu

“Kırk bin ton kozmik toz her yıl Dünya’ya ulaşır… bir küp… karanlık madde… karanlık enerji… kozmik ağ… O uzay tozunun içine bakın… Uzay çoğunlukla bildiğimiz uzay, ama boş değil… nefes alan eklembacaklılar dışında, gece gökyüzünde gördüğümüz Samanyolu da toz! … Güneş, gezegenler, Ay, asteroidler ve kuyruklu yıldızlar; güneş sistemimizdeki her şey 5 milyar yıl önce bir toz bulutu olarak başladı… Toz maytları, insanların ölü deri hücreleriyle beslenen mikroskobik eklembacaklılar, ev tozları. Ve insanlar nerede yaşıyorsa orada yaşıyorlar… Sürekli havada uçuşuyor, bir seferde 20 ila 60 dakika arası havada kalıyorlar. Kozmik toz partikülleri ve başka şeylerle birlikte durmadan havada süzülen eklembacaklılarımız var… Kozmik toz, melez eklembacaklı ağlarına çökeliyor… Girift iplikler… Karanlık madde topakları.” –TS

Tomás Saraceno’nun Eklembacaklınotlar… Karanlık ağlar‘ı iki unsurdan oluşuyor: havada asılı duran ve içinde farklı türlerden bir dizi örümceğin işbirliği içerisinde, birkaç hafta boyunca birbirlerinin tasarımları üzerinden geçerek, isli bir ağ ördüğü karbon fiber bir çerçeve ve mekânlarımızın köşelerinde insanın sabit görünmez yoldaşları olan, kendilerini havaya fırlatan, hatta atmosferin yukarılarında bile rastlanan örümceklerin kozmik astronotlar olabileceği ihtimalini ele alan bir çizim.